Blog o inspiracjach czerpanych z codzienności oraz niecodziennych podróży
Nie martwcie się, to nie tytuł filmu grozy Hitchcocka. Nawet mi to przez myśl nie przeszło. Żadne tam wściekłe rozszarpujące złośliwe ptaszyska. Już na pewno nie z rana. Ale ptaki często obserwuję. Te mniej złośliwe. Tych się nie boję. Mam nadzieję, że te z filmu nie istnieją naprawdę.
Read more
Podczas wieczornego biegu zobaczyłam ją. Spadającą gwiazdę. Kilka dni temu. Końcówka lutego. Żadna tam sierpniowa noc spadających gwiazd. Spadła tak po prostu na moich oczach. Może chciała, abym ją zobaczyła? A może wręcz przeciwnie, wybrała taki moment, w którym nie spodziewała się, że ktoś patrzy. A tu nagle niespodziewanie ja.
Read more
Ponure. Przykre. Długie. Widzimy, że nie wszystko dzieje się po naszej myśli, według naszego planu. Nie wszystko się udaje. Kolejna porażka, kolejna przeszkoda, kolejna kłoda?
Read more
Nie chodzi mi o nocne uliczne życie włóczęgi (choć też się czasem szwendam, nie na darmo rodzina nazywa mnie powsinogą), ale właśnie o dzienne. Codzienne. Lubię tam być i obserwować, jak toczy się życie. Jak żyją ludzie.
Read more
Takie oto życzenia usłyszałam kilka dni po Nowym Roku (może powiecie: „brawo za szybką reakcję”, no ale nadal mamy styczeń). Usłyszałam je
na starówce od Pana w kapeluszu, staruszka już. Zdjął kapelusz, ukłonił się dżentelmeńsko. Swoją drogą, mam szczęście do panów w kapeluszu. To nie był mój pierwszy.
Oczywiście to pytanie zbyt ogólne. Jeśli tak bym je zostawiła, to ktoś z Was odpowiedziałby może: „jasne, sztuką mięsa nigdy nie pogardzę”. Kto inny z kolei rzuciłby: „jeśli to jest niezła sztuka, to jestem zawsze na tak”. Wszystko może być sztuką. Lubimy różne sztuki.
Read more
Obudziłam się o 6 rano, to znaczy obudził mnie budzik. Drobną rzecz musiałam załatwić i potem mogłam iść dalej spać. W końcu jest sylwester. Mogę się wyspać. Wróciłam więc do ciepłego przyjemnego łóżka. Lecz stała się rzecz niespotykana. Nie mogłam zasnąć. Leżałam tak trochę i próbowałam walczyć z tym uczuciem wyspania i gotowości do dzisiejszego dnia. Read more
Mijam ten napis codziennie. Napis na osiedlowych garażach, srebrną farbą lub sprayem. Był tam od zawsze (odkąd tamtędy się przechadzam) i od zawsze zwracam na niego uwagę, jak tylko mijam te garaże. Ale ostatnio zainspirowało mnie to do głębszej analizy. Read more
Gdzieś w połowie drogi na dół, na półpiętrze na klatce schodowej przez małą szybkę windy zobaczyłam obrazek: pana otwierającego drzwi do piwnicy. Pamiętam dokładnie. Pamiętam, że zwrócił on moją uwagę. Bo pierwsza myśl to: czy to może jakiś włamywacz? A może wandal? Ale nie, to był tylko mój sąsiad, którego uświadomiłam sobie, że znam przecież z widzenia. I co? No nic. Zwykła scenka, bez znaczenia. Read more
Dlaczego? Zrobiło się sentymentalnie. To drugi post o winie. Nie chcę byście pomyśleli, że mam problem. Z drugiej jednak strony, któż z nas go nie ma?
Więc to dziś jest ten dzień. Dzień introwertyzmu, introspekcji, introjekcji. Sentymentu i romantyzmu. Mogłabym wymieniać dalej wymyślne słowa, których nawet nie rozumiem. Ale nie o to tu chodzi. Read more